God gebeurt: warme oproep
Grondtoon met diaconaal tintje
Zoals we dit weekend tijdens de vieringen konden horen staan we dit jaar stil bij één van de grote pijlers van kerk-zijn: de diaconie, minstens even belangrijk als liturgie en verkondiging. Geloof kennen, geloof vieren én geloof beleven horen samen. Het is onze taak als christen plaats te maken voor God zodat Hij kan en mag gebeuren met mensen voor mensen.
Natuurlijk gebeurt er zeer veel goeds door mensen die ons geloof niet delen. Maar het gaat hier over inzet die, naar het voorbeeld van Jezus, geworteld is in een Bijbelse spiritualiteit, die gevoed wordt door gebed en liturgie en die samen gedragen wordt door een geloofsgemeenschap. De parabel van de barmhartige Samaritaan is hierbij onze leidraad. Dit verhaal leert ons WIE onze naaste is en van wie WIJ naaste kunnen zijn. Onze naaste is elke mens die recht heeft op zorg, ongeacht wat hem overkomt of tot welke ‘categorie’ of bevolkingsgroep hij/zij behoort. En toch kunnen we niet iedereen helpen, denken we weleens. Lopen we dan met een grote boog rond de mens die onze aandacht nodig heeft? Verstoppen we ons niet teveel achter wetjes en regeltjes en ontlopen we aldus onze verantwoordelijkheid? Of is een overvolle agenda de reden dat we onze weg zomaar verder zetten? Van wie willen wij met andere woorden de naaste zijn?
God gebeurt/kan gebeuren in ons leven, in onze gezinnen, onze pastorale eenheid, onze maatschappij, en dit op veel manieren. We vermoeden dat Hij niet alleen aanwezig is, dat hij niet alleen gebeurt, wanneer wij samenkomen om te vieren, wanneer we over hem praten in de catechese maar heel zeker ook wanneer wij als mensen zorg dragen voor elkaar.
Warme oproep
Graag laten we ook jullie vanuit de geloofsgemeenschap aan het woord rond dit thema. We doen een warme oproep om in de komende periode even stil te staan bij een aantal vraagjes rond deze grondtoon en jullie gedachten hierrond aan het papier toe te vertrouwen. Wat vind je van de houding van de Samaritaan als je ze vertaalt naar vandaag? Wat spreekt je aan? Wat roept er eventueel vragen op? Hoe ervaar je God in je leven? Hoe laat jij God gebeuren in je leven? Hoe breng je God aanwezig in je leven en in je omgeving? Hoe ervaar jij dat God gebeurt in je leven? Hoe kunnen wij als geloofsgemeenschap God laten gebeuren in onze pastorale eenheid? Hoe brengt de Kerk God aanwezig in het leven van mensen? Welke wisselwerking is er tussen jouw gebed, je geloofsleven en je inzet voor mensen?
Reageren kan via pegalilea@bredenevuurtoren.be of schriftelijk bij één van de redactieleden. We publiceren het graag in de komende edities.