Van Pasen naar Pinksteren (3)

De zeven weken tussen Pasen en Pinksteren inspireren christenen om de vreugde van de opstanding aan iedereen bekend te maken, net als de eerste christenen. Door de heilige Geest ervaren we Gods aanwezigheid in onze gemeenschap. Zijn begeestering komt tot uiting in de gaven die ieder van ons heeft gekregen. Zeven weken, zeven gaven. Elke week ontsteken we een kaarsje en vragen om een gave van de Geest. Zo zien we het licht van Pasen telkens met één licht groeien.

De gave van het verstand is een geschenk van de Heilige Geest. We weten hoe belangrijk het is in gevoelige situaties te kunnen rekenen op de suggesties van wijze mensen die het goed met ons voor hebben. Welnu, door de gave van het verstand, is het God zelf die door zijn Geest, ons hart verlicht zodat we verstaan hoe we op de juiste wijze kunnen spreken en ons gedragen en welke weg te bewandelen. Het verstand is dus de gave waardoor de Heilige Geest ons geweten in staat stelt een concrete keuze in gemeenschap met God te maken, volgens de logica van Jezus en van zijn Evangelie. Op die wijze doet de Geest ons innerlijk groeien, doet Hij ons positief groeien, doet Hij ons groeien in de gemeenschap en helpt Hij ons niet de speelbal te worden van het egoïsme en van de eigen wijze om de dingen te zien. Zo helpt de Geest ons te groeien en in gemeenschap te leven. De wezenlijke voorwaarde om deze gave te bewaren is het gebed. Bidden met de gebeden die we van kindsbeen af kennen, maar ook bidden met eigen woorden. Tot de Heer bidden: “Heer, help me, geef me raad, wat moet ik nu doen?”. Het is de Geest die ons raad geeft, maar wij moeten ruimte maken voor de Geest zodat Hij ons kan raad geven. Ruimte geven dat is bidden, bidden dat Hij komt en ons altijd helpt. Dat de Geest altijd ons hart vervult met deze zekerheid en ons overlaadt met zijn troost en vrede!
© fragment uit catechese-audiëntie van Paus Franciscus, 2014

We steken een derde kaarsje aan en vragen om verstand.