Stemmige viering rond Don Bosco
Op 1 februari vierde de Don Boscoschool in Bredene-Sas haar patroonheilige. De dag startte met een viering in de St.-Jozefskerk met zowaar een ‘special guest’ die samen met diaken Rudy concelebreerde. Salesiaan Pedro Ayala uit de gemeenschap van Oostende – en tevens vormselcatechist in ’t Sas – vertelde in het kort over zijn keuze voor Don Bosco en zijn roeping als missionaris. In zijn geboorteland Mexico volgde hij les in een Don Boscoschool en raakte zo in de ban van deze heilige. Na zijn middelbare studies koos hij ervoor om in te treden bij de salesianen (een congregatie genoemd naar Franciscus van Sales voor wie Don Bosco een grote bewondering had). Na zijn priesterwijding gaat hij aan de slag als verantwoordelijke van een jeugdcentrum. Toch hield het verlangen om missionaris te worden hem steeds bezig. Hij droomde er eigenlijk van om missionaris te worden in Afrika. Het was dan ook even schrikken toen men hem naar Europa zond, meer bepaald naar Amsterdam. Het leren van Nederlands was dan ook zijn eerste bekommernis. Ondertussen is Pedro al enkele jaren werkzaam in Oostende, in het jeugdhuis van De Takel, en is hij, naast lid van de provinciale raad, ook verantwoordelijk voor jongeren- en roepingenpastoraal in Vlaanderen en Nederland. Daarnaast is hij ook meewerkend priester in de PE Sint-Pieter.
Directeur Dominique schetste bij het begin van de viering het leven van Giovanni Bosco en wist te vertellen dat indertijd drie meesters kozen voor Don Bosco als grote voorbeeld voor het pedagogisch project van de school. Leerlingen uit verschillende klassen brachten schuld- en voorbeden. “Heb je al gehoord van Don Bosco, heb je al gehoord van die heilig man”, zongen de kinderen uit volle borst mee. Quynh-Lam, uit de zesde klas, misdienaar en vormeling, showde haar talenten met een stukje gitaar. ‘Om aan Jezus te blijven denken zijn wij hier samen’, getuigden de kinderen tijdens het tafelgebed, waarna een moment van breken en delen volgde. Op het einde van de viering klonk nog “We are the children of Don Bosco”, een Afrikaanse variant. Een moment van zinvol samen-zijn.
Later op de dag volgden nog allerlei leuke activiteiten. Zo keken alle kleuters naar een film in de klas. Ze genoten hierbij van een lekkere wafel en een sapje. De kinderen van de lagere school konden kiezen tussen wandelen, spelletjes spelen, film kijken, dansen of zaalvoetbal in De Caproen. Als afsluiter was er een apotheose in de turnzaal.
Don Bosco droomde van een plaats waar kinderen zichzelf kunnen zijn, waar kinderen kunnen werken aan hun toekomst, werken aan hun talenten, een plaats om te spelen en te ontmoeten, een plaats waar ook God nog binnen mag komen. Laat de Don Boscoschool in ’t Sas nu net zo’n plaats zijn…
(Johan Vervaeke)
