Confrérie verspreidt boodschap van hoop en vrede
Tweede kerstdag, maandag 26 december, was het – na een corona-onderbreking van twee jaar – opnieuw verzamelen geblazen aan de Visserskapel voor een nieuwe editie van ‘Vlaanderen zingt kerst’. Dierk Rotsaert, voorzitter van de Confrérie, mocht, ook namens het Davidsfonds en Speelgroep Ocarina, zo’n 100 mensen ‘van goede wil’ welkom heten rond de kerststal. In zijn inleidend woordje wees hij op de kerststal die opgesteld stond tegen het altaar in de openluchtkapel. Het was de eerste van negen die de Confrérie in de loop der jaren maakte en werd voor de eerste keer geplaatst in december 1990. Meer dan dertig jaar oud dus, maar het heeft de tand des tijds doorstaan. Ondertussen plaatsten ze er meerdere op het grondgebied van Bredene. De boodschap die ze hierbij uitdragen blijft er één van hoop en vrede. Vrede, die ons letterlijk en figuurlijk in de schoot geworpen wordt … met de geboorte van het kerstekind.
Rond dit kerstekind mochten we dus samen zingen. Onder deskundige leiding van Germain en onder begeleiding van mandoline, piano, viool, hobo en blokfluit – en hoorden we daar niet even een tamboerijn – zongen de aanwezigen een 14-tal oude, Vlaamse kerstliederen, onderbroken door zinvolle teksten gebracht door Gilbert, Liliane en Dierk. Het samen kerstliederen zingen met familie, vrienden en dorpsgenoten, wil wat van de authentieke kerstsfeer oproepen, een moment van verbondenheid en warmte. Na een klein uurtje mochten we deze warmte ook aan de lijve ondervinden met de heerlijke Glühwein en chocomelk, samen met de zelfgebakken lukken van Georges. Zo konden we toosten op het nieuwe jaar en elkaar ge’luk’ wensen! Wie dit wenste kon een vrije bijdrage nalaten voor Welzijnsschakel De Caproen om ook deze mensen in kwetsbaarheid wat warmte te bezorgen. Dankjewel!
‘Vrede, vrede, vrede op aarde aan alle mensen, die van goeden wille zijn!’ De boodschap is, na meer dan tweeduizend jaar, jammer genoeg nog niet overal doorgedrongen. Toch blijven we hoopvol… Mogen wij het alvast niet bij woorden laten, maar ervoor zorgen dat iets zichtbaar wordt van Gods licht, Gods vrede en liefde in deze wereld, zodat mensen weer hoop krijgen. Tot volgend jaar of… tot 1 mei bij het zingen van de Marialiederen.
(tekst en foto’s: Johan Vervaeke)
