Grondtoon 2024-2025: ‘Pelgrims van hoop’
We vieren in 2025 met de wereldwijde kerk een Jubeljaar. ‘Hoop’ is het overkoepelende thema van dit Heilig Jaar, een thema dat wordt weerspiegeld in de openingswoorden en titel van het document dat Paus Franciscus uitgaf voor dit bijzonder jaar: ‘Spes non confundit’- “Hoop stelt niet teleur”.
Het thema van het Jubeljaar luidt dan ook ‘Pelgrims van hoop’. Gelovige mensen leven vanuit hoop, ook als het leven soms tegenzit. De hoop op Gods genade en tekenen die getuigen van hun werkzaamheid zullen in de verkondiging centraal staan. Hoop is dus de centrale boodschap. Hoop die geworteld is in Gods liefde, die door de heilige Geest in onze harten wordt uitgestort (Rom. 5:1-2,5)
Carine Dochy, CCV-medewerker van het bisdom Brugge schreef hierrond een mooie gedachte die we u graag meegeven.
Sprankels van hoop
Ken je Bockie de Repper? Tot voor kort was dat voor mij een nobele onbekende. Of toch zo goed als. Ik wist dat hij een rapper is en af en toe wel eens op tv komt maar voor de rest wist ik helemaal niets van hem. Maar daar kwam tijdens dit voorjaar verandering in door een programma waarin die Bockie de hoofdrol speelde. Bompa Bockie heette het programma en het ging over bewuste Bockie die 30 dagen onafgebroken in een woonzorgcentrum in Reet verbleef. Je zag er hoe de bij momenten klungelige gast die Bockie toch wel is, af en toe serieus van zijn sokken werd geblazen door de ontmoeting en de gesprekken met de rusthuisbewoners. Wanneer mensen vertelden over hun vrouw of man die ze al zoveel jaar moesten missen en zich zeer eenzaam voelden of wanneer sommigen zeiden dat ze al hun leeftijdgenoten verloren waren, zag je Bockie slikken. En ook als kijker moest je bij momenten op je tanden bijten of even een verloren traan wegpinken….
Maar toch was het zeker niet allemaal kommer en kwel. Integendeel. In het programma zag je o.a. hoe het personeel echt veel voor haar bewoners deed. En nu Bockie er voor een maand zijn intrede had genomen, deed hij juist hetzelfde. Zorg dragen en animeren. Hij rummikubte met drie dames, bracht op zijn eigen manier schwung in de soms eentonige maaltijden, hield een heuse housewarming voor heel het rusthuis en entertainde als geen één. “Sprankels” van vreugde en hoop bracht hij in veel kamers ; soms door zijn gekke gedoe, soms ook door zijn stille en vriendelijke aanwezigheid…
Op weg naar een jubeljaar…
Hoop brengen. Pelgrims van hoop zijn. Dat is wat paus Franciscus in het komende jaar ook van ons als gelovigen vraagt. Het is een bijzonder jaar dat voor de deur staat. Zo’n jubeljaar klinkt als een mooie droom en dat is het tot op zekere hoogte ook. De pelgrimstocht van het leven gaat inderdaad niet altijd over rustige wegen. Gelukkig zijn er her en der sprankels hoop te rapen. In personen als Bockie de Repper bv. maar ook in zoveel anderen. In de zoon of dochter die op velerlei manieren zorg draagt voor zijn of haar ouders die al een dagje ouder worden. In de verplegende die een hartelijk woord heeft voor een bange patiënt. In de buurman die een beetje “let” op zijn buurvrouw. Maar ook in de arts die niet kiest voor de “grote” carrière maar meegaat met artsen zonder grenzen om “iets” te doen of te betekenen voor mensen. Of in de man of vrouw die zich waagt in oorlogsgebied omdat hij of zij het niet kan aanzien dat mensen omkomen van honger en dorst.
Pelgrims van hoop. Elk op onze manier kunnen wij hoop zijn, hoop betekenen voor een ander. Moge het voor ieder onder u een fijn en vooral inspirerend jubeljaar worden waarin het grote woord hoop gestalte mag krijgen in wat we doen en zeggen.
Jaarthemaviering
In de loop van dit werkjaar zullen we vaker terugkeren op dit thema, waarbij we onder andere aandacht zullen besteden aan de betekenis van een jubeljaar, de affiche en het logo, de evangelietekst rond de gedaanteverandering van de Heer waarop we ons baseren en het bijhorende icoon.
In het weekend van 21-22 september wordt tijdens de vieringen dit jaarthema extra belicht en wordt jullie een gebedskaart aangereikt waarmee we verder op weg gaan.
(Johan Vervaeke)
