5e zondag van de veertigdagentijd – Samen het leven dienen
Wie zouden wij willen ontmoeten? Wie inspireert jou vandaag? Misschien is het Oscar Romero, de aartsbisschop van El Salvador. Hij gaf een stem aan de armen. Hij werd vermoord op 24 maart, 44 jaar geleden. Het kan ook Martin Luther King zijn. Hij gaf zijn leven voor de rechten van de zwarte bevolking in de VS. Misschien is het Nelson Mandela, die na 27 jaar gevangenschap als president van Zuid-Afrika mede een einde maakte aan het apartheidsregime. Zo inspireert Patrice Lumumba nog steeds veel Congolezen. Hij was de eerst democratisch verkozen premier en stond voor een gedekoloniseerde onafhankelijkheid in eerbied voor de waardigheid van het Congolese volk. Voor sommigen onder ons is het Jeanne Devos. Voor jongeren kan het Greta Thunberg zijn. Wat ons in deze mensen aanspreekt is hun levenswijze. Zij geven hun leven voor anderen. Zij zetten in op de kwalitatieve verbetering van het leven.
“Dit is het nieuwe verbond dat Ik in de toekomst met Israël sluit:
Ik leg mijn wet in hun binnenste, Ik grif ze in hun hart..” (Jer. 31,33 )
Het is een nieuw verbond dat in ons hart geschreven wordt.
Op de vijfde zondag van de vasten – Samen het leven dienen – horen we hoe de God van bevrijding met zijn volk een nieuw verbond sluit. De profeet Jeremia ziet hoe het volk en haar leiders zich afkeerden van de God van bevrijding en met goden van geld, macht in zee gingen. Hij zegt zijn volk de toekomst aan. Ongerechtigheid wordt vergeven. God schrijft zijn onderricht, de Thora, in het hart van iedereen. Er is geen bemiddeling, geen tempel of priester meer nodig. Mensen worden verantwoordelijk voor hun eigen daden.
De graankorrel moet sterven om leven te geven.
Wie is de mens Jezus die de Grieken willen ontmoeten? Voorbij het principe van oog om oog, tand om tand, doet Jezus meer dan het gewone. De Thora, Woord van leven, is in hem mens geworden. Meer dan een naaste is hij een dienaar, zich gevend tot de dood en leven schenkend in overvloed. Een dienaar leeft niet voor zichzelf. Hij is als het graan dat sterft in de grond en honderdvoudig vrucht draagt. De weg van de graankorrel is ook onze weg. Dit is een weg van prijsgegeven liefde. Laten wij deze mens volgen, ons zijn levenswijze eigen maken en samen het leven dienen.
“Wie Mij wil dienen, moet Mij volgen: waar Ik ben, daar zal ook mijn dienaar zijn.”
(Joh 12,36)
Een aantal jaren maakt Broederlijk Delen beweging met de 25%-revolutie. Ook zij spreekt mensen direct aan op het goddelijk woord dat in hun hart is gelegd. Zo riep ze ons op om aan de klimaatmars deel te nemen. In het kader van de klimaatverandering zouden wij de zin uit het evangelie “Ik zeg u: als de graankorrel niet in de aarde valt blijft hij alleen; maar als hij sterft brengt hij veel vrucht voort”, kunnen verstaan als een uitnodiging tot het veranderen van onze levensstijl. Het kan gezien worden als het loslaten van oude gewoonten en manieren van leven die schadelijk zijn voor het milieu. Zo maken we ruimte voor een nieuwe, duurzame manier van leven. Hierdoor ontvangen wij een gezondere planeet en een betere toekomst voor volgende generaties.
Oog voor de toekomst
Jongeren strijden wereldwijd voor een rechtvaardige toekomst. Een toekomst waar er ook een plek is voor hen. Broederlijk Delen versterkt organisaties die op lokaal niveau jongeren bijeenbrengen zodat ze van elkaar kunnen leren en samen in actie kunnen treden. Tegen onrechtvaardigheid. Zo is er Christine uit Djuma, 25 jaar oud. Ze studeert onderwijspsychologie. Ze hoopt op een job in een schooladministratie of in een weeshuis om kinderen te begeleiden. Net zoals veel leeftijdsgenoten wil ze op eigen benen staan. Niet alleen omdat ze dat fijn vindt om onafhankelijk te worden, maar ook uit noodzaak. Daarom wil ze naast haar studies zelf gewassen telen, om zelf op te eten en wat overblijft te verkopen.
“Als een lid van de jongerenafdeling botst op problemen, dan helpen we elkaar”, vertelt Christine die sinds kort voorzitter is van de afdeling. “Als je alleen iets wilt doen, bots je al snel op limieten, maar door samen te werken voeren we een gemeenschappelijke strijd tegen honger.”
Voor jongeren in Congo
die hun toekomst vandaag vorm geven.
Dat zij alle kansen krijgen
om te studeren en te werken.
Dat jongeren op het platteland
toegang krijgen tot grond
van de gemeenschap,
zodat zij mee voor hun familie kunnen zorgen.
Dat hun enthousiasme ook verder leeft
in de komende generaties.
Bezinning
Winnen door te verliezen.
We klampen ons vast aan leven en welzijn,
aan have en goed,
aan alles wat we veroverd hebben.
Maar toch ondervinden wij af en toe
dat vooral geven gelukkig maakt.
Gratuit iets doen voor een ander,
ongevraagd bijspringen,
tijd maken om iemands verdriet te beluisteren…
het zijn die dingen die het verschil maken.
Met open handen in het leven staan
geeft diepe vreugde.
Toch zijn we geneigd
die handen krampachtig gesloten te houden.
(Agnes Lameire)
Lied: Een korrel graan (Tekst & Muziek: Elly & Rikkert Zuiderveld)
Er was eens een korrel graan
Gezaaid in de grond
Geboren om dood te gaan
Geen mens die het vond
Maar heel langzaam brak het open
En er kwam nieuw leven aan
En het heeft zichzelf verloren
Zie je het koren
Op de akker staan
Hij was als een korrel graan
In de aarde gestrooid
Geboren om dood te gaan
Beroofd en berooid
En zijn lichaam werd verbroken
Toen Hij Zich aan ’t kruis liet slaan
Zo heeft Hij Zichzelf gegeven
En liet Zijn leven
Door de wereld gaan
Ik weet dat ik sterven moet
Niet later maar nu
En al wat me leven doet
Geef ik aan U
En heel langzaam breek ik open
Als een kleine korrel graan
Tot het leven wordt geboren
En er zal koren
Op de akker staan
