Vijfde zondag – ‘Wij worden op-standig’
Op de vijfde zondag van de veertigdagentijd horen wij hoe het volk Israël in Babylonische ballingschap de wanhoop nabij is. Onze botten zijn verdroogd en onze hoop ging verloren, het is met ons gedaan. De profeet Ezechiël geeft hen moed. ‘Ik ga de levensgeest in u brengen, jullie zullen opstaan, terugkeren naar het land en leven.’ De droge beenderen worden tot leven gewekt. Het volk Israël krijgt nieuwe geestesadem in geblazen en kan weer opstaan.
In Lazarus herkent Jezus zijn volk Israël, niet ziek maar dood. Marta en Maria, die staan voor de Messiaanse gemeente, nemen initiatief, nodigen Jezus uit: ‘Heer, als u hier was geweest zou mijn broer niet zijn gestorven’. Verloren hoop, weeklacht alom. Nu neemt Jezus initiatief. Hij houdt zoveel van zijn volk dat hun situatie hem tot in zijn diepste woedend maakt. Heilige verontwaardiging. Jezus roept Lazarus naar buiten en doet hem opstaan. Hopen begint in het diepst van de wanhoop.
Klimaatcrisis, torenhoge energiekosten, extreme ongelijkheid en armoede. Zo kan het niet verder. Ook ons systeem is niet ziek, maar dood. Welke keuze maken wij? Laten wij onze hoop afnemen? Of komen wij in opstand en staan wij op vanuit een Heilige verontwaardiging? Vandaag nemen wij onze verantwoordelijkheid op. We staan op vanuit onze diepe woede en protesteren tegen al wat het leven kapot maakt. We verheffen onze stem om als overtuigde activisten te kiezen voor het leven. De 25%-revolutie begint met deze keuze.
Van procent naar deelteken
Partnerorganisatie Duterimbere in Rwanda maakt gendergelijkheid en zelfredzaamheid van vrouwen tot haar streefdoelen. Ze werkt rond het creëren van werkgelegenheid via kleine en middelgrote ondernemingen, het verbeteren van voedselzekerheid en de toegang tot duurzame energiebronnen. Zo geven zij een toekomst aan vele gezinnen.
De spaargroep van Chantal Uwizeyimana bestaat uit een dertigtal leden, zowel mannen als vrouwen. Allen hebben evenveel zeggenschap en gelijke toegang tot financiering en middelen. Vooral de vrouwen halen veel kracht uit hun bijeenkomsten. Hun aanwezigheid is niet alleen een garantie voor gelijke kansen en onafhankelijkheid, het zorgt ook voor persoonlijke groei. Ze leren nieuwe dingen, er wordt naar hen geluisterd en ze nemen een verantwoordelijke rol in de gemeenschap op. Chantal is een activiste die durft dromen. Ze wil haar kinderen verder laten studeren en als het kan enkele mensen werk geven in haar nieuwe naaiatelier.
Gebed
Leven geven is graven openen,
graven van apathie en lusteloosheid,
leven geven is uitzicht schenken en uitzicht zijn.
Het is uitnodiging en uitdaging om in beweging te komen,
en samen te werken aan een zinvol bestaan.
Leven geven is graven openen,
graven van vooroordelen en hokjesgeest,
leven geven is zorgen dat iedereen gelijke kansen krijgt,
ruimte om zichzelf te ontplooien, zichzelf te zijn.
Het is ruimte maken voor andersdenkenden.
Leven geven is graven openen,
het is zelf opstaan uit graven van passiviteit,
leven geven is in beweging komen en naar de ander gaan.
Het is elkaar ontmoeten in een warme omhelzing,
en tegen elkaar zeggen: kom, we gaan samen op weg,
de weg die Jezus van Nazareth ons wees.
Leven geven is elkaar wakker schudden
elkaar prikkelen om samen aan de slag te gaan.
God heeft ook over ons zijn Geest uitgestort.
Geef Hem de kans werkzaam te zijn bij alles wat je doet.