Tweede zondag – ‘Wij krijgen inzicht’

Op de tweede zondag van de veertigdagentijd draagt God Abraham op: “Trek weg uit uw land, uw stam en uw familie, naar het land dat Ik u zal aanwijzen.” Te begrijpen als een nieuwe toekomst die mensen recht doet en de lange tocht ernaartoe als de weg om hieraan te werken. Abraham komt tot inzicht. Toekomst wordt hem aangezegd wanneer hij het vaderhuis verlaat en hij zijn leefwijze veranderd. Het land van belofte daagt aan de eigen horizon.

Jezus trekt samen met enkele leerlingen de berg op. Tijd voor bezinning, voor verheldering. Tijd voor gesprekken met Mozes en Elia. Ondanks de vooruitzichten op lijden en dood, mag alles even in het heldere licht komen te staan. Om dan met nieuwe moed de berg af te gaan. Eerst met drie op de berg, later met alle twaalf. Met hen komt hij samen in het verborgene. Hij heeft hen de tijd om tot inzicht te komen. Nu zien ze in hem nog de Messias met koninklijke macht en niet de lijdende dienaar.

“Staat op en wees niet bang!” Net zoals voor Jezus’ leerlingen, vraagt het ons nog wat tijd en inzicht om te weten wat ons te doen staat. Nu weer de berg af, maar met nieuwe moed. Nieuwe moed voor jou, jij met je grote of kleine problemen op je werk, in je gezin, in je engagement, bij de weg die je moet gaan. Nieuwe moed voor allen die medestander worden in de 25%-revolutie.

Van procent naar deelteken

Broederlijk Delen neemt ons mee naar Guatemala in Midden-Amerika, een land met vruchtbare gronden, overvloedige waterbronnen en een grote diversiteit aan gewassen. Toch leeft drie kwart van de bevolking in armoede. Hoe komt dat? Grond en water zijn er ongelijk verdeeld. Grote bedrijven palmen de grond in voor exportgewassen, kapen de watervoorraden weg of vervuilen ze met pesticiden. Redenen genoeg om weg te trekken naar een betere plek, zou je denken. Niet zo bij de boeren in La Blanca. Zij willen blijven en hun grond en water onder eigen beheer krijgen. Zij zien het ‘beloofde land’ als een nieuwe toekomst die mensen tot hun recht laat komen.

In Guatemala vecht de 51-jarige Doña Irma Guinac Alvarado al meer dan vijfentwintig jaar tegen de manier waarop bedrijven het water uit de Pacaya-rivier opeisen en vervuilen. Overstromingen en een tropische storm zetten in 2005 haar huis onder water en vernietigden de oogst. Sindsdien begon de gemeenschap van La Blanca aan een lange juridische strijd om hun rechten en een vergoeding voor hun geleden schade te eisen. De kennis en het inzicht van Irma en haar medeactivisten groeien elk jaar. Samen staan ze sterker, ook als ze bedreigd worden omwille van hun engagement en doorzettingsvermogen. De 25%-revolutie leeft al lang in Guatemala.

Gebed

Van tijd tot tijd moet je het doen: de berg opgaan,£
de wereld laten verstillen,
jezelf en de anderen hervinden in het gebed,
het volle licht van God laten schijnen op ons gezicht.

Dat kan je vooral in het gezelschap van Jezus,
uit wie dit heldere licht al straalt,
en in het gezelschap van andere bergbeklimmers,
God-zoekers zoals een Mozes en een Elia.

Het was voor hen geen wereldvlucht,
ze namen alles mee op die berg:
het wel en wee van hun volk,
hun machteloosheid en ontgoocheling.

Maar er kwam even vrede in hun hart,
ze ontvingen nieuwe kracht om af te dalen,
om te herbeginnen.

Want wie op de berg
alles in het volle licht heeft gezien,
kan God ook vinden in het getekende,
verwrongen mensengezicht dat ‘lijden’ heet.