Duynewake bekoort vele aanwezigen

De vraag die velen zich stelden was: “Hoe zal het volk reageren nu er opnieuw een Duynewake kan doorgaan?” De vraag kreeg een overweldigend positief antwoord. Meer dan 300 mensen daagden op om de vissersmis mee te maken aan de kapel van O.-L.-V.-Ter Duinen.

Van zodra ze het domein betraden werden ze opgenomen in de sfeer van het moment door de muziek die het ensemble Ocarina, onder leiding van Germain, te horen bracht. Het eeuwenoude Mariabeeldje stond vooraan opgesteld, samen met enkele boten en vele symbolen uit de wereld van visserij en scheepvaart die klaar stonden om aangebracht te worden: enkele authentieke reddingsboeien, een boordlicht, een anker, een afbeelding van een vuurtoren.

Tijdens de viering, ingezet door het blazen op de reddershoorn, was de zon van de partij en het koor Weerklank uit Mariakerke, waar onze parochieassistent Johan deel van uitmaakt, zong prachtige en passende liederen. De dirigente van dit koor leidde ook met verve op sommige momenten de volkszang waardoor een grote samenhorigheid ontstond.

In de viering werden zoals gebruikelijk de namen van de Bredense inwoners die op zee omkwamen afgeroepen, ditmaal vergezeld van een gongslag en een witte roos die werd aangebracht. Beide pastoors van de pastorale eenheid gingen voor, begeleid door lectoren uit alle parochies, André – de vaste begeleider van de vieringen in de Visserskapel – en ook vijf misdienaars.

Na de viering ging het richting vloedlijn in een indrukwekkende processie. Doedelzakspelers voorop, daarna de dragers met het Mariabeeld, daarna de kinderen en de misdienaars met een bloem, en tenslotte de priesters, het koor en het volk in een lange sliert. Vele toeristen bleven staan om dit gebeuren gade te slaan of gingen mee omdat ze voelden dat er nog iets moois te gebeuren stond, en dat was ook zo.

Na het opstellen van de madonna in de richting van de zee, geflankeerd door de kinderen en misdienaars met de bloemen, beluisterden we nog een mooi (vissers)verhaal over vertrouwen, onderbroken door korte passende liederen door het koor, of een kort intermezzo door de doedelzak. Tot slot spraken priester Dirk en priester Nikolaas de zegen over de zee uit, begeleid door het ruisen van de zee.

Twee redders uit het redderscorps van Bredene namen daarna de bloemen van de kinderen over om ze in de zee te leggen, opnieuw begeleid door de doedelzakspelers.

Vele mensen waren hierdoor ontroerd en spraken achteraf hun bewondering en waardering uit. Het was een prachtig moment. Het was echter nog niet gedaan. Bij de terugkomst in de Klemskerkestraat stond ons een optreden van de groep Spilar te wachten, de lekkere pladijs in de verse boter gebakken van de Oostendse Visbakkers, een garnaal -of kaaskroketje door de kookploeg van het vormselweekend en een drankje.

Het dient niet gezegd dat de hele ploeg medewerkers en de stuurploeg onder leiding van Johan hiervoor een dikke pluim verdiend. Het was een editie om in te lijsten en nooit meer te vergeten, waar velen deugd aan hebben beleefd. Over twee jaar zien we elkaar zeker terug.
(priester Nikolaas)

Meer foto’s van de Duynewake kan je hier terugvinden.