Tweede zondag van de vasten

Petrus en de beide anderen waren in een diepe slaap gevallen; toen ze wakker schoten, zagen ze de luister die Jezus omgaf en de twee mannen die bij hem stonden. (Lc 9,32)

Ouders en grootouders stappen mee op in klimaatmarsen, georganiseerd door de schoolgaande jeugd, hun eigen kinderen en kleinkinderen. Zij zijn bezorgd om de komende generaties. In welke wereld zullen onze kinderen leven? Is er nog toekomst voor hen? Hoe scheppen wij toekomst? Hoe schenken wij de komende generaties een bewoonbare wereld waar het goed leven is? Dat is de meest dringende uitdaging van onze tijd.

Op de tweede zondag van de vasten – We delen de zorg om de komende generaties – maakt God zich kenbaar als een beschermend schild en belooft land aan het nageslacht van Abraham. Doorheen het ritueel met de geslachte dieren verbindt God zich ertoe om toekomst te realiseren. Abraham blijft twijfelen; de nacht en het duister brengen nieuwe inzichten.

Jezus ontmoet Mozes (de wet) en Elia (de profeet) op de berg. Terwijl de leerlingen slapen, wil Jezus herinneren wat geweest is en zicht krijgen op wat hem te doen staat. Hij krijgt als het ware een vooruitzicht op de weg die hij gaan moet, de keuzes die hij maken moet en de consequenties ervan.

Met Mozes en Elia op de berg
zijn wij geroepen om te herinneren
wat geweest is en vooruit te kijken
naar wat komen gaat.
Bidden wij tot God, die met ons is:

Om moed en vertrouwen
voor onze samenleving.
Dat zij de economische wetmatigheid
van nooit eindigende groei durft loslaten.
Dat zij inzet op een samenleven
met respect en zorg
voor iedereen en voor onze planeet.

Delen doet goed… ook met Senegal

Driekwart van de Senegalese bevolking doet aan landbouw, maar slaagt er niet in hier van te leven. Meer dan de helft van de vruchtbare landbouwgrond ging al verloren. Senegal gaat immers gebukt onder een enorme droogte. Het regent minder en de droogteperiodes worden langer. De woestijn rukt geleidelijk op. Bovendien eroderen de wind en het water de vruchtbare gronden en ontstaan er diepe ravijnen. Regen kan niet meer doordringen in de grond. Monocultuur en het jarenlange gebruik van onaangepaste landbouwtechnieken heeft de bodem uitgeput. De landbouwgrond die wel nog bruikbaar is, is slecht verdeeld. Boeren hebben niet altijd toegang tot de nodige informatie en technologie en er is een nijpend tekort aan kwaliteitsvol zaaigoed. Jonge mensen zien vaak geen ander alternatief dan te migreren naar de stad. Maar ook daar bieden de schaarse jobs en armzalige lonen hen geen toekomstperspectief. Bovendien hebben mannen en ouderen het voor het zeggen in Senegal met als gevolg een zwakke socio-economische positie voor de vrouwen.

Met respect voor de aarde en voor de traditie biedt JED in Senegal, partner van Broederlijk Delen, jongeren een opleiding agro-ecologie en maakt zo een duurzame toekomst mogelijk.
Zet mee de verandering in gang. Steun onze partner JED en versterk de jeugd in Senegal.

Lied: Gij zijt in glans verschenen

Gij zijt in glans verschenen,
verschenen voor altijd.
Hoe ook in dood verdwenen,
ons straalt uw heerlijkheid.
Hoe bitter ook de pijnen
door ons U aangedaan,
Gij blijft in glans verschijnen,
ziet ons in glorie aan.

Uw marteling, uw lijden,
in aller wereldnood,
uw kruisgang door de tijden,
uw dagelijkse dood,
het straalt voor onze ogen,
het glanst uit alle pijn,
aan haat en hoon onttogen,
blijft Gij onze glorie zijn.

Gij zijt in glans verschenen,
verschenen voor altijd.
Gij wilt uw kruis ons lenen,
als licht van eeuwigheid.
Geen ondergang kan dreigen,
of heerlijk rijst uw beeld
en doet ons mee ontstijgen
in glans die alles heelt.