Eerste zondag van de advent

“God zoekt een plek waar Hij kan wonen”

Advent en Welzijnszorg zijn vaak sterk met elkaar verbonden. Met de lezingen uit de vieringen en de campagne van Welzijnszorg nemen we je graag mee door de vier weken van de advent. We ontdekken gaandeweg hoe de campagne van Welzijnszorg een mogelijk antwoord biedt op de vraag die luid klinkt doorheen de lezingen. We bereiden ons samen voor op Kerstmis en trekken krijtlijnen voor een leefbare samenleving. In het Rijk Gods is goed leven immers geen gunst, maar een vanzelfsprekend recht voor alle mensen. We wensen jullie een warme adventtijd toe.

In de eerste week klinkt de oproep om waakzaam te zijn. God kan pas geboren worden in een wereld waar mensen sleutelen aan gerechtigheid. Laat ons dus niet onverschillig blijven, maar onze ogen en oren openen voor Gods droom en belofte.

Kosmische verwarring, onheil op aarde, mensen die verkeren in panische angst: beelden die het einde van een wereld oproepen, maar ook de komst van een nieuwe wereld aankondigen. Het zijn tekenen die Christus’ voorafgaan. In tussentijd, wachtend op de wederkomst, moeten we alert blijven, niet gaan slabakken of onverschillig worden. We kennen dat gevoel uit de coronatijd. In het begin is het gemakkelijk om het volk te overtuigen van strenge maatregelen. Hoe langer dat het echter duurt, hoe moeilijker het wordt. Hoe meer mensen de maatregelen aan hun laars lappen. De evangelist Lucas roept dus op om waakzaam te blijven en te bidden om stand te houden midden deze gebeurtenissen

Onleefbaar!

Geen plek voor jezelf hebben, in onzekerheid leven… Dat is onleefbaar. Het is geen toeval dat Welzijnszorg twee jaar campagne over wonen voert. Er valt heel wat te vertellen over woonproblemen van mensen in een armoedesituatie. En de ‘onleefbaarheid’ van die woonproblemen is zo alomvattend, dat we meer tijd nodig hebben om ze uit te spitten.

Er zijn sociale woningen, maar veel te weinig. Er zijn huursubsidies, maar veel te weinig. Dat gebrek aan goede, betaalbare woningen maakt dat het drummen is op de woonmarkt. Schaarste betekent concurrentie en concurrentie zorgt voor uitsluiting en discriminatie. Discriminatie, waardoor mensen geen kans maken op een woning. Uitsluiting van mensen die geen vaste verblijfplaats hebben en dus dak- of thuisloos zijn. Verhuurders hebben soms vooroordelen omwille van bijvoorbeeld huidskleur, alleenstaand-zijn of een laag inkomen. Dat mag nooit het weigeren van een kandidaat-huurder rechtvaardigen. De uitsluiting is soms heel actief en bewust: letterlijk de deur in iemands’ gezicht slaan. Dat keer op keer meemaken, maakt moedeloos en is onleefbaar.

“Je gaat eraan onderdoor. Je begrijpt niet waarom je afgewezen wordt. Je betaalt altijd netjes. Het is eigenlijk vooral dat onbegrip. Ik was er ontdaan van. Ik heb echt huilbuien gehad. Je zit ook een beetje op de schopstoel. De ene afwijzing na de andere. Na een tijdje geef je het ook een beetje op.”
 (Een alleenstaande mama)

Solidariteit en engagement zijn de handen en voeten van God in onze wereld. We kunnen ons engagement concreet vorm geven door de collecte en het ondersteunen van allerlei acties ten voordele van Welzijnszorg. Met jouw gift of actie steunt Welzijnszorg meer dan honderd armoedeorganisaties die zich dagelijks inzetten voor mensen in armoede. Samen geven we hen een betere toekomst.

Ik zoek een plek
Altijd onderweg, nergens thuis,
zoek ik een plek,
waar ik mezelf mag zijn,
waar mijn dromen wortel mogen schieten,
waar ik beschutting vinden mag voor de nacht,
voor mijn diepste angsten,
voor mijn diepste liefdes,
voor mijn ja’s en voor mijn nee’s,
voor mijn ongeduld en twijfel,
voor mijn creativiteit en kracht.

Altijd onderweg, nergens thuis,
heen en weer geslingerd
tussen agenda’s, mensenvragen,
tussen moeten en niet kunnen,
tussen gisteren en morgen,
tussen weg van één en bij elkaar.

Altijd onderweg en nergens thuis,
onderweg naar ’t land van belofte,
weg uit Ur op weg naar Babylon,
van ’t land van Moab naar de Sinaï,
van Nazareth naar Bethlehem,
van Jeruzalem naar Jericho.
Land van vlucht en van ellende,
land van zorg en land van voorspoed,
land van honger, onderdrukking,
land van recht en land van evenwaardigheid.

Ik – zoek – een – plek!
We doen of we alléén die plek wel zullen vinden.
Ik twijfel.
Hebben we mekaar niet nodig,
herders, éénvoudigen,
die verhalen vertellen als wegwijzers?
Zelf in de nacht zien ze helder.
Ik zoek een plek.
(Kris Buckinx, WZS 2021)

Lied: Wonen overal

Omslagfoto: Johan Vervaeke