Tijd voor schepping!
‘Geachte bewoner van deze aarde. Mag Ik er uw aandacht op vestigen dat de huurperiode van uw woning weldra vervalt. De periode die we een paar duizend jaren geleden overeenkwamen, loopt op zijn einde. Indien we een nieuwe termijn voor 1000 jaar overeenkomen, dient u zich aan een aantal voorwaarden te houden. U dient de verspilling op de uw verstrekte rijkdommen drastisch te herzien. Hoe komt u aan dit duizelingwekkend gebrek? Ik heb u onbeperkt voorzien van water, toch zijn de reserves aan de bron tot ongekende laagten gedaald. Jullie verbruik dient voor de nieuwe termijn opnieuw onderhandeld te worden. Ik stel vast dat er veel mensen honger lijden terwijl anderen dan weer eten tot ze er ziek van worden. En dat terwijl er op de aarde voldoende is om iedereen in overvloed te voorzien van voedsel. Daarom voorziet het nieuwe contract een clausule zodat er voldoende voedsel is voor iedereen. Ook stel Ik vast dat er zoveel bomen geveld werden dat er geen evenwicht meer is in de toelevering van schaduw en verse lucht. Daardoor is de aarde te warm geworden en richt de zon onvoorziene schade aan. Bij vernieuwing van het contract dient u het gekapte groen opnieuw aan te planten. In het bestaand contract maakte Ik u tot rentmeester van alle planten en dieren. U zou er als een goed huisvader goed op letten. Maar bij Mijn laatste bezoek zocht Ik tevergeefs naar de vele diersoorten, die Ik nochtans overvloedig heb geschapen. In de zeeën, vijvers en rivieren van Mijn schepping zag ik slechts weinig vissen. Waar zijn die gebleven? Ik merk ook vreemde donkere wolken op die opstijgen uit uw verblijven. Waar is de blauwe lucht die Ik schiep? Ik struikel over allerlei troep die u overal achterlaat. Dat kunt u toch niet maken! Ik nodig u met hoogdringendheid uit tot een gesprek met Mij. Intussen verwacht Ik uw inzichten tot verandering per kerende.’ Uw God
Copyright: C. Leterme (bron onbekend)
Ongeduldig reikhalzend uitkijken naar betere tijden. Dat deden we met zijn allen toen na nieuwjaar de vaccinatiecampagne tegen het coronavirus langzaam op gang kwam. Het werden lange, slepende maanden, met toch nog een derde golf en nogmaals vollopende ziekenhuizen. Maar stilaan kunnen we nu toch de periode van bevrijding inluiden. Stilaan kunnen we uit onze bubbels breken, elkaar weer ontmoeten op uitgestelde familie-, huwelijks-, communiefeesten. We willen opnieuw onze vrienden kunnen omhelzen. We snakken naar échte ontmoetingen, naar ons verenigingsleven, onze sociale contacten. De virtuele samenkomsten hebben we nu wel gehad. We willen weer samen komen, vooruitkijken en plannen maken.
Uitzicht voor Moeder Aarde?
Maar toch: zal het morgen beter zijn? Krijgen we een perspectief op een echt nieuwe, gelukkige toekomst? En hoe stellen we ons die voor? Hopelijk niet als een terugkeer naar het pre-coronatijdperk, want ook toen al worstelde onze wereld met reusachtige en levensbedreigende uitdagingen. Die zijn er nog steeds, en ze kunnen niet zoals de pandemie bezworen worden met een vaccin.
De uitstervingsgolf van planten- en diersoorten gaat onverminderd verder, de ontbossing in de wereld versnelt, de uitstoot van broeikasgassen vermindert amper. Nog steeds sneuvelen elk jaar temperatuurrecords, en de zichtbare gevolgen van de klimaatverandering worden talrijker en bedreigender.
Als we dus samenkomen, vooruitkijken en plannen maken, doen we dat best om te bouwen aan een veerkrachtige, duurzame en solidaire samenleving. Voor de Aarde, voor onszelf, en zeker ook voor de grote groepen mensen voor wie onze zieke wereld nu al een onherbergzame plek is geworden.
Scheppingsperiode
De Katholieke Kerk viert, samen met de Orthodoxe Kerk en de Wereldraad van Kerken op 1 september de ‘Wereldgebedsdag voor de Schepping’. 1 september is voor de Orthodoxe Kerk de start van het kerkelijk jaar en leest men in de liturgie voor uit Genesis. In 1989 riep Patriarch Dimitrios deze dag ook uit tot Dag van gebed voor het milieu. De Wereldraad van Kerken nam dit initiatief in 1997 over, en stelde voor om een scheppingsperiode in te stellen. In 2015 sloot Paus Franciscus zich aan bij de Orthodoxe Kerk, en riep 1 september ook voor de Rooms-Katholieke Kerk uit tot jaarlijkse “Werelddag van gebed voor de zorg voor de Schepping”. Tot 4 oktober, feestdag van Franciscus van Assisi, volgt een scheppingsperiode waarin de schepping als centraal thema wordt beschouwd.
“Gerechtigheid moet deel uitmaken van het milieudebat, om zowel de schreeuw van de aarde als die van de arme te horen” (Paus Franciscus – Laudato Si)
7 ‘Laudato Si’-doelen
Als basistekst wordt de encycliek ‘Laudato Si’ van paus Franciscus gebruikt. Deze tekst werd gepubliceerd in 2015 en kreeg met zijn duidelijke boodschap meteen veel belangstelling van gelovigen, anders- en niet-gelovigen. De paus roept in deze tekst op om zorg te dragen voor ons ‘gemeenschappelijk huis’, een term waarmee hij de aarde bedoelt. Hij nodigt ons uit om te bidden voor de hele schepping, want zij heeft onze aandacht en zorg hard nodig. Als christenen delen wij immers in de verantwoordelijkheid over ons ‘gemeenschappelijk huis’.
Om duurzaam te worden in de geest van de Integrale Ecologie van Laudato Si’, onderscheidt men 7 grote doelstellingen. Je kan deze nalezen op de website van Ecokerk. Men wil deze realiseren in 7 jaar tijd. Die periode van 7 jaar is sterk symbolisch geladen. Het verwijst naar het Bijbelse sabbatjaar, waar elke 7 jaar de aarde rust werd gegund. Het houdt de belofte in van bevrijding voor de planeet en voor al wat erop leeft.
Een sprong in het licht
Het lijkt een ongebruikelijk gezegde. Meestal spreekt men over ‘een sprong in het duister’, ‘iets doen waar men de gevolgen niet van kent’. Een waagstuk beginnen, dus. De 7-sprong naar integrale ecologie is een waagstuk. En inderdaad kunnen we de gevolgen niet allemaal kennen. Maar het is géén sprong in het duister. Het is een sprong in het licht, in het hoopvolle toekomstperspectief waar we zo naar verlangen. Het moment om oude, ingesleten gewoontes achter ons te laten, en iets nieuws te beginnen, is nù. Samen inzetten op de realisatie van de 7 Laudato Si’-doelen, doen we vanuit het geloof dat het nog niet te laat is om de toekomst te redden.
Meer dan ooit is dit een ‘Tijd voor schepping’, en worden we geroepen om als medescheppers aan het werk te gaan en de drie vitale relaties te herstellen: met God, met elkaar en met de aarde. Samen met vele medestanders kunnen we van onze zieke, mishandelde en gekneusde aarde Gods vruchtbare en gastvrije thuis maken, waar léven is voor al wat leeft.
Johan Vervaeke
bron: Netwerk Rechtvaardigheid en Vrede
