Eerste communicanten op zoek naar het Lichteiland
Op zaterdag 6 februari waren alle eerstecommunicanten uit onze pastorale eenheid, samen met het ganse gezin, uitgenodigd om op zoek te gaan naar het Lichteiland. De Interdiocesane Dienst voor Gezinspastoraal werkte een Lichtmis-luisterwandeling uit, waar we met de eerstecommuniewerking maar al te graag gebruik van maakten. Elke parochie stippelde een eigen wandeling uit in de omgeving van de kerk, tevens het begin- en eindpunt van de tocht.
Elk gezin ging, op een afgesproken tijdstip, afzonderlijk op stap, gewapend met een knuffel of babypop, een blinddoek, een tochtboekje én een smartphone. Deze hadden ze nodig, want onderweg maakten ze kennis met Jozef en Maria, Hanna en Simeon, en de duistere koning Herodes. Via de gsm beluisterden ze korte audiofragmentjes, waarin het verhaal van de ‘Opdracht van de Heer’ verwerkt was. Bij elke halte hoorde ook een leuke opdracht die ze tot een goed einde moesten brengen. Enkele raadseltjes leverden de woordjes op die ze op het einde van de tocht konden omzetten in een mooie zin.
Een laatste opdracht bracht hen, na zo’n goed uurtje, terug binnen in de kerk. Hier ontdekten ze het ‘Lichteiland’, net zoals Jezus’ licht door Simeon herkend werd in de tempel. De gezinnen kregen de opdracht om dit Lichteiland groter te maken door een kaarsje aan te steken. Een laatste te zoeken woordje leverde hen volgende zin op: ‘Jezus is het licht voor jou en voor mij’. Aan de kinderen werd gevraagd voor wie zij een lichtje kunnen zijn en hoe ze dat kunnen zijn. Alle eerste communicanten, maar ook de broertjes en zusjes, staken vervolgens een theelichtje aan en brachten dit tot bij Maria. Zo groeide rond het Mariabeeld een lichteiland van kleine kaarsjes. Om af te sluiten bad het gezin een kort gebed tot Maria waarin ze haar vroegen hun kinderen te beschermen en te helpen uitgroeien tot gelukkige mensen die de weg van Jezus mogen gaan.
Naarmate de namiddag vorderde werd het contrast tussen de steeds donker wordende kerk en de lichtgloed van het ‘eiland’ steeds groter en indrukwekkender. We mochten uit de reacties die we – ook achteraf – kregen, opmaken dat dit een heel geslaagd initiatief was als coronaproof alternatief voor de Lichtmisvieringen.
Onze dank gaat uit naar de vele medewerkers die zorgden voor een warm welkom voor de gezinnen en die er op toezagen dat alles ‘veilig’ verliep. Dank ook aan enkele vrijwilligers die wafeltjes bakten en in een zakje met snoepjes van de wereldwinkel de kinderen nog een geschenkje gaven bij het verlaten van de kerk. We zagen deze namiddag niets dan blije gezichten.
De dopelingen zijn Licht in het leven van hun ouders
Het feest van Maria Lichtmis is ook voor de gezinnen met een dopeling een belangrijke dag. Zo worden de ouders die hun zoon of dochter het afgelopen jaar lieten dopen uitgenodigd op de viering in de kerk. We vieren dan immers dat Maria en Jozef Jezus aan Gods zorg hebben toevertrouwd. Op die manier vinden ook ouders en hun kinderen een plaats in onze kerkgemeenschap en genieten van de zegen en het licht. Omdat de viering niet kon doorgaan, voorzagen we op zaterdag 6 februari voor hen eveneens een moment om hun kruikje of een ander (doop)symbooltje te komen ophalen. Ook zij werden in onze kerken hartelijk ontvangen en kregen naast een gebedskaartje de gelegenheid om een kaarsje op het Lichteiland te plaatsen.
“Vandaag komen we zachtjes, met onze kinderen.
We bidden om zegen, voor nu en vannacht.
En kijk, kijk goed in de ogen van kinderen.
De nacht moet wijken, daar is het licht.”
(Katie Velghe)