Op kamp met Young Spirit in Assel: samen op pad, we wijzen elkaar de weg
“Hebben jullie plannen deze zomer? Zien jullie het zitten om ons te begeleiden op een vierdaags kamp met Young Spirit?” Over deze vraag moesten ze niet lang nadenken. Tijdens hun verlof trokken Johan Vervaeke, parochieassistent en zijn vrouw Kristine Decroos, samen met Biju en Cirilo en een vijftal jongeren naar het Nederlandse Assel voor een kamp vol spel en sport, creativiteit en bezinning. Het idee om na het vormsel met jongeren verder op weg te gaan, over de grenzen van de parochies heen, krijgt op deze manier misschien wel weer vorm.
Een eerste aanzet tot…
Een voorzichtige vraag van deken Antoon Wullepit eind mei aan de Salesiaanse gemeenschap in Oostende om ‘iets’ te doen met jongeren uit de PE Sint-Pieter die het vormsel zouden ontvangen of al gevormd waren, leidt eind juli tot een vierdaags kamp in het Nederlandse Assel. Even wordt gevreesd dat corona roet in het eten zou gooien, maar dit is zonder de enthousiaste gedrevenheid van Biju Oledath gerekend, als salesiaan verbonden aan de gemeenschap van De Takel. In een stroomversnelling worden vormelingen en gevormden, met behulp van de catechisten, aangesproken. Een locatie wordt gezocht, vrijwilligers worden opgetrommeld, een programma in elkaar gestoken. Young Spirit is geboren. Een aanzet is gegeven voor een kamp waarbij jongeren elkaar ontmoeten in spel, sport, bezinning en creativiteit. Een informatieavond begin juli trekt enkele geïnteresseerde jongeren finaal over de streep. Halfweg juli volgt nog een kennismakingsmoment als voorbereiding op het kamp. Uiteindelijk trekken we van 29 juli tot 1 augustus met vijf jongeren op kamp naar het Don Boscocentrum in Assel. Salesianen Biju en Cirilo, samen met Kristine en Johan vormen de leidingsploeg. We hebben er allemaal super veel zin in!
Wegwijzers
Als kampthema wordt gekozen voor ‘WEGWIJZERS’. Wie of wat zijn voor ons richtingwijzers in ons leven? Welke waarden willen we vandaag en morgen doorgeven aan onze jongeren om een toekomst te bouwen die zinvol, verdraagzaam en leefbaar is voor iedereen.
We kiezen er vier, voor elke dag één: gastvrijheid, duurzaamheid, verbondenheid en verbeelding. Een ochtend- en avondwoordje, in de traditie van Don Bosco, doet ons elke dag stilstaan bij deze belangrijke thema’s. Uiteraard zijn ook God en de Bijbel voor ons belangrijke wegwijzers. Dit willen we graag delen met deze jongeren en er samen over nadenken.
Een beklijvend moment
Op woensdag 29 juli vertrekken we om 9 u., voorzien van mondkapje en twee goed gevulde auto’s, richting Nederland. Na een korte tussenstop komen we na de middag aan in ‘De Villa’, ons kamphuis, waar we hartelijk, doch met enige afstand, ontvangen worden. Nadat alles uitgeladen is, krijgen de jongeren hun kamer toegewezen. De kledij wordt bovengehaald, het mondkapje verdwijnt in de valies. In de voortuin ontdekken ze al gauw het reuze schaakbord. Sommigen zullen zich de komende dagen ontpoppen als volleerde schakers.
Op verkenningstocht doorheen het domein maken we ook kennis met enkele residerende Salesianen, waaronder Wim en Dominiek, met wie het een blij weerzien is. Terug in de eetzaal wacht ons een dampende portie spaghetti bolognaise. Een bonte ronde met allerlei spelletjes vormt de overgang naar de eigenlijke avondactiviteit. We trekken in het schemerdonker naar een wel heel bijzondere plaats. Even verder, midden in de bossen op de Veluwe, bevindt zich een natuurbegraafplaats. Wat ooit begon als een kleine familiebegraafplaats is inmiddels uitgegroeid tot een tweeduizendtal graven in schijnbare willekeur op mooie plaatsen verspreid over het gebied. Pater Dominiek doet hier wekelijks dienst in de nabijgelegen Heilige Geestkapel, dat een bijzondere geschiedenis kent gedurende WOII. Ondertussen is het donker geworden, steken we enkele kaarsjes aan en maken het even stil. Met de brandende kaarsjes keren we terug naar het kamphuis, een sliert van rode lichtjes langs de weg. Voor het slapengaan proeven de jongeren voor het eerst van onze ‘kampmelk’.
Even de aap uithangen
Op donderdag vliegen we er al meteen stevig in en trekken richting Apeldoorn waar in de namiddag een bezoek aan Apenheul – een dierenpark waar zo’n 35 verschillende soorten apen leven – op het programma staat. Het prachtige park Berg en Bos biedt ons de mogelijkheid om een ladderspel te spelen. We vernemen namelijk dat alle apen uit de zoo ontsnapt zijn en onze jongeren krijgen de opdracht om deze middels allerlei fysieke proeven en wat geestelijke arbeid over te brengen naar hun verblijfplaats. Het is klimmen en klauteren geblazen maar uiteindelijk slagen we erin om alle apen veilig terug in het dierenpark te krijgen. We verorberen onze zelfgemaakte lunch op een bank in de lommer. Een korte wandeling door het park brengt ons nog bij de everzwijnen en de herten – we zitten immers aan de rand van de Veluwe – en een uitkijktoren van 26 meter hoog die ons een zicht geeft op de wijde omgeving. Het is even klimmen, maar wát een uitzicht!
De volgende twee uren doorkruisen we het apenrijk en ontdekken dat er naast gorilla’s en orang-oetans ook tal van andere (kleine) apensoorten bestaan. Het unieke van dit dierenpark is dat de helft gewoon los tussen de bezoekers loopt! Een aantal van onze jongeren voelt er zich duidelijk thuis en denkt even zelf de aap te moeten uithangen op het klimrek. Een verfrissend ijsje doet de enigszins vermoeide voeten vergeten. Terug in De Villa wachten het schaakbord en Twister (voet op rood, hand op groen) ons op in afwachting van een lekkere kip-curry.
De avond brengen we rustig door met een alternatief ‘christelijk-geïnspireerd’ dominospel waarbij begrippen als profeten, de heilige Geest, Don Bosco, vormsel, de tien geboden, e.a. ons als richtingwijzers in de oren klinken. Een geanimeerd gesprek volgt en een tas ‘kampmelk’ begeleidt ons richting slaapstee.
Limonade zonder bubbels
Op vrijdagvoormiddag bieden we vier workshops aan. Tijdens een zangmomentje worden de liedjes ingeoefend voor de viering die ’s avonds zou volgen. Er dient hout gesprokkeld te worden voor het kampvuur. In de knutselactiviteit wordt creatief omgesprongen met gekleurd zout. De kookactiviteit bestaat uit het versnijden van vers fruit en het maken van een fruitbrochette voor het vieruurtje. Ondertussen wordt onze neus geprikkeld door de geur van lekkere pannenkoeken die op de middag verorberd worden.
Een korte siësta brengt ons in vorm voor de olympiade die volgt. Aangezien het aangenaam warm is, besluiten we om er een waterolympiade van te maken. Het water lijkt verdacht veel op limonade zonder bubbels, maar is niet drinkbaar en komt dan ook uit een naburige bron. Dit belet ons niet om er kwistig mee rond te strooien en al gauw ontaarden de spelletjes in een heus watergevecht, waarbij uiteraard de leiding niet gespaard wordt. Maar het doet zo’n deugd!
Een verkwikkende douche spoelt de laatste oranjeachtige substantie weg en maakt ons klaar om af te dalen naar de stille ruimte in de kelder voor de viering in het thema. In het leven zoeken we allemaal onze weg, soms gaan we hierbij dezelfde weg, soms gaan we ook onze eigen weg. Op ons pad komen we vaak wegwijzers tegen, die ons een richting geven. Jezus kan zo’n wegwijzer zijn die we kunnen volgen. Aan ons om te kiezen welke weg we gaan! Ook het verhaal van de barmhartige Samaritaan zet ons op weg. Mensen kunnen voor elkaar een wegwijzer zijn. Biju gaat voor, Cirilo begeleidt op gitaar en elk van ons heeft zijn inbreng in deze sobere viering. Het samen vieren doet goed!
Ook het samen eten dat er op volgt doet goed. De Barbecue Boer – zo noemen ze dat in Nederland – bezorgde ons eerder op de dag alle benodigdheden om mee aan de slag te gaan tot en met borden en bestek toe. De verschillende stukken vlees en vele groenten vinden hun weg naar de hongerige maagjes. Aan de afwas hoeven we even niet te denken. Ondertussen wordt het stilaan donker en begeven we ons naar de kampvuurplek even verder op het terrein, een soort amfitheatertje midden het groen. Even later laait het vuur hoog op en gaan we er gezellig rond zitten. Een partijtje Weerwolven lukt nog net vooraleer de eerste marshmallows geroosterd worden boven het kampvuur. Een geslaagde afsluiter van alweer een mooie dag! Nieuwsgierig als ze zijn verklappen we ook vanavond het bijzondere ingrediënt van de kampmelk niet…
Spirituele wandeling
Op zaterdagmorgen neemt Biju de jongeren mee op een spirituele wandeling doorheen het nabijgelegen Meditatiebos, een plek om tot rust te komen. Je kijkt er uit over de heide en het kroondomein. Er staan verschillende objecten waar men ‘stil bij kan gaan staan’. Je kunt er rondlopen in je eigen stilte. Aanwezig zijn in Gods schepping. De jongeren komen er even tot rust en tot een goed gesprek.
De wandeling wekt ook nu weer de nodige eetlust op en alle ‘restjes’ van de afgelopen dagen worden weggewerkt. We praten nog even na over het voorbije kamp en geven elkaar een dikke duim. De verschillende karaktertjes groeiden duidelijk naar elkaar toe in de voorbije vier dagen. Het enthousiasme van de jongeren toont de kracht aan van dit initiatief ‘Young Spirit’ en is zeker voor herhaling vatbaar. Na het middageten ruimen de jongeren hun kamer op en worden verder sportief geanimeerd door Cirilo. Ondertussen wordt De Villa van onder tot boven onder handen genomen en netjes achtergelaten. Rond vier uur staan we vertrekkensklaar en wordt de klok ten teken van afscheid geluid. Dag Assel. We komen zeker terug…
Wie meer wil te weten komen of wil meedenken of meewerken rond ‘Young Spirit’ kan hiervoor contact opnemen met Johan Vervaeke (0499 43 43 64) of Biju Oledath (biju.oledath@donbosco.be of via 0499 92 24 11)
(Johan Vervaeke – foto’s Young Spirit)
