Vasten en Broederlijk Delen – Palmzondag

In juli 2019 trok een groepje van 12 jongeren naar Colombia voor een inleefreis van Broederlijk Delen. Hierbij een korte getuigenis van Sonja, één van de deelneemsters. ‘Toen ik mijn rugzak tot in het kleinste compartimentje weer leegmaakte, vond ik het steentje terug. Een stukje Colombia van amper een duimtop groot. Ik had het gekregen van de gids die ons had meegenomen naar het Nationaal Park Chingaza. Terwijl wij ons staande probeerden te houden op het modderige pad en onze regenponcho’s tussen de buien in weer droog waaiden, had hij zich voor mij en voor al de anderen gebukt. Twaalf stukjes had hij opgeraapt van de heilige berg van zijn voorvaderen. De toekomst van onze aarde zit veilig in de handen van een gids die heil ziet in deze vorm van delen. Julian was zijn naam. Hij was zeventien.’

We delen… applaus – tegenstand – trouw
Op Palmzondag starten we de Goede Week met twee contrasterende verhalen: de intocht in Jeruzalem en het passieverhaal. Met twijgen in de hand en applaus verwelkomt het gewone volk langsheen de weg Jezus in Jeruzalem. Maar het wordt de weg van de lijdende dienaar. We herkennen het ophemelen en het verguizen, het creëren van idolen en het neerhalen ervan. En de angst als de tegenstand te dicht bij ons vel komt.
Het lijdensverhaal van vandaag weegt zwaar. Voor vele mensen hier en in het Zuiden zijn lijden en dood dagelijkse realiteit. Eindigt alles in het graf? Of houden we het engagement vol, ook als het lastig wordt? Blijven we trouw aan de belofte van de toekomst die ons is toegezegd? De groene twijgen staan voor de hoop dat lijden en dood niet het laatste woord hebben!

Er was dood,
toen mensen elkaar kwetsten
met woorden of met zwijgen,
maar er kwam nieuw leven,
toen de een de ander om vergeving vroeg,
toen de ander een nieuwe kans gunde…

Er was dood,
toen mensen elkaar uit het oog verloren,
en daardoor dachten
niks meer voor mekaar te betekenen,
maar er kwam nieuw leven
toen de een de ander weer opzocht,
en de ander er volop voor openstond.

Er was dood,
toen mensen onrecht werd aangedaan
door wetten en structuren als een doolhof,
die vraagt om het recht van de sterkste,
maar er kwam nieuw leven,
toen de een de ander vroeg
om groep te vormen en samen
verzet aan te tekenen tegen onrecht.

Er was dood,
toen Jezus koos voor de liefde,
en tot het uiterste ging,
maar er kwam nieuw leven,
toen mensen begrepen wat Jezus bedoelde
en de Geest kracht genoeg gaf
om overal nieuw leven te brengen.
(Luc Vandenabeele)