Eerste zondag van de vasten

Eerste zondag van de vasten

26 februari 2020 Uit Door decaproen@hotmail.com

Broederlijk Delen brengt ons in contact met gemeenschappen die sterk verbonden leven met de natuur. Het is er echter geen ‘tuin van Eden’ en de strijd om te overleven is er hard. In Senegal delen vrouwen de zorg voor gezin en milieu. Ndeye is 14 en woont met haar mama, grootmoeder, broers en zussen in Ndama Thiekké, een dorp in Senegal. Ndeye helpt haar mama, zowel in het huishouden als op het landbouwveld. ”Mijn dochter helpt me voor en na de school. Ze is jong maar heel dapper”, vertelt haar mama. Vier jaar geleden sloot de mama van Ndeye zich aan bij een vrouwengroep, ondersteund door Symbiose, waardoor ze vorming kon volgen in agro-ecologische landbouwtechnieken en toegang kreeg tot de collectieve tuinbouwvelden. “Mama kweekt nu groenten voor ons, maar ook om te verkopen. Ze verdient zelfs zes keer zoveel als voorheen!” Niet enkel het inkomen, maar ook de kwaliteit van de groenten ging er op vooruit. “Mama zegt dat we vroeger vaak buikpijn en diarree hadden, maar nu ze geen pesticiden meer gebruikt zijn we veel gezonder.”
Samen sterk, dat is hoe de mama van Ndeye de vrouwengroep omschrijft. Ze werken nooit alleen, maar helpen elkaar waar nodig, en ze delen kennis, arbeid en zorg voor gezin en milieu. Een deel van het inkomen steken ze in een gezamenlijke spaarkas voor later. Op die manier kon het gezin van Ndeye al bakstenen kopen om het huis te verbouwen.

Ndeye (14) en haar mama © Lionel Croes – Broederlijk Delen

We delen… beperkingen – verleiding – keuzevrijheid

In het Genesisverhaal horen we dat de mens, deel van de aarde en bezield door Gods Adem, zich laat verleiden om zoals God te zijn. Maar in onze levenstuin kronkelt een verleidelijke slang die ons steeds meer belooft: onbegrensde ontwikkeling van technische middelen en kennis. Want kennis is macht. Dat ‘steeds meer’ wil ons wegtrekken van onze menselijke maat. De mens gaat zich als God gedragen. Maar net dan komt onze menselijke kwetsbaarheid aan het licht. ‘Nu gingen hun beide ogen open en zij ontdekten dat ze naakt waren.’

In het evangelie weerstaat Jezus de verleiding om als held, spektakelmaker of machtshebber te leven. Hij is niet bezweken aan het verwachtingspatroon van het volk. ‘Dit alles zal ik U geven als U voor mij in aanbidding neervalt.’ Maar Jezus kwam niet om te heersen, maar om te dienen.

Ook wij worden uitgedaagd om staande te blijven in de verleiding van het ‘steeds meer’, om onverdeeld te kiezen zoals Jezus deed. Daartoe willen we ons inzicht delen met elkaar, de verantwoordelijkheid delen vooral tegenover wie het minder goed heeft, houvast en inspiratie delen. Delen doet goed.

De verleider ként zijn job.
In onze tijd heeft de mens
zichzelf in het middelpunt gezet,
en U, God, buiten spel.

Hij heeft de wereld verbouwd
naar zijn beeld en gelijkenis.

Niets houdt hem tegen.

Hij heeft uw schepping
overmeesterd en mishandeld.
De aarde warmt op.
Vruchtbare grond
schuift van de bergen naar beneden

en kale rotsen blijven over.
Wij zijn de pedalen kwijt.

Spreek opnieuw uw Woord over deze wereld.
Doorbreek de spiraal
die onze wereld gevangen houdt.
Breng ons opnieuw naar onze oorsprong.

Maak ons tot de mens die Gij gedroomd hebt,
een mens die deze wereld maakt
tot een woonplaats voor al wat leeft.

(Karel Malfliet)