Samana Bredene verkent Tielt en omstreken
Op donderdag 13 juni stond de bus tijdig klaar aan De Caproen. Om 8.30 u. zaten 51 personen, waaronder 12 medewerkers van Samana, aan boord.
Bezoek aan de struisvogelkwekerij
Op de “Schobbejaks Hoogte” in Aarsele, deelgemeente van Tielt, werden we opgewacht door de eigenares. We kregen er een flinke uitleg over de kweek van de struisvogels en de struisvogelproducten die er geproduceerd werden. De kwekerij bestaat al dertig jaar. In België zijn er slechts 3 struisvogelkwekerijen. We kregen proevertjes van hun producten en daarna ook koffie met struisvogelcake. Er was ook struisvogelvlees te koop: struisvogelfilet, -steak, -stoverij -hamburger en -paté. Van het struisvogelvlees worden ook hondenworsten gemaakt. Daarvan mochten we echter niet proeven. Dirk Declerck vond het gevaar, dat we zouden gaan blaffen op de bus, te groot.. Eén ei van de struisvogel kan je vergelijken met 25 tot 30 kippeneitjes. De grote, leeggemaakte struisvogeleieren kan je gebruiken als decoratie om te beschilderen of te verwerken in een bloemstukje. De pluimen kunnen gebruikt worden als plumeaus om het stof weg te krijgen van je T.V. of computer. Het struisvogelleer wordt verwerkt in handtassen, riemen en sleutelhangers.
Restaurant “Tapuyt” in Gottem
Gottem is een deelgemeente van Deinze. Het dorpje ligt aan de Leie. In de Tapuyt werden we verwacht voor het middagmaal en om 12.50 u. zaten we met zijn allen aan tafel. We kregen er een ietwat vreemd uitziend donker soepje van sla en wortels, maar de smaak viel gelukkig mee. Als hoofdschotel kregen we kipfilet met gemengde groenten en frietjes. We sloten af met een ijssorbet van frambozen en bosbessen. Gelukkig hadden ze in de “Tapuyt” de tap niet uit gezet en konden we er genieten van een drankje naar keuze.
Afspraak in Tielt met onze gids
Met onze gids, een dame, deden we een rondrit door de streek rond Tielt. We bezochten er verschillende dorpjes en reden onder andere door Poeke waar we het Waterkasteel zagen. Het gebouw is volledig omgeven door water van de Poekebeek en is zowel voor- als achteraan toegankelijk via een brug. We reden nog wat rond door de streek en kwamen zo terecht in Kanegem, het bloemendorp. Sinds 1956 wordt het dorp jaarlijks door de bewoners in de bloemen gezet. “Geen rijker kroon dan eigen schoon.” Er staan maar liefst ook nog eens meer dan 10.000 rozenstruiken. We bezochten er de de Sint-Bavokerk, de kathedraal van te lande. Marie-Louise Inghelbrecht was er al eens geweest in 1999. Ze had toen iets in het gastenboek geschreven. Ze bladerde in het boek en vond tot haar verbazing haar 20 jaar oude tekst terug. Verbazing alom! Ze kon het natuurlijk niet laten een nieuwe tekst in het boek te schrijven. We passeerden er het huis waarin kardinaal Danneels geboren werd in 1933 en zagen er ook het standbeeld van Briek Schotte “De ijzeren Briek”. De Flandrien reed twintig keer mee met de Ronde Van Vlaanderen en won die twee keer. Hij werd twee keer wereldkampioen en reed vier keer mee in de Tour. Na zijn carrière als renner werd hij een succesvol ploegleider. In 1996 werd in Kanegem het standbeeld ‘De Flandrien’ onthuld. Briek werd er geboren in 1919 en stierf in Kortrijk in 2004.
Even uitrusten in Pastorie Caeneghem
In de oude pastorie van Kanegem was er nu een bistrootje geopend. We gingen er even uitrusten en er iets. Erg gezellig was het er niet. Zeer hoge tafels en zeer hoge stoelen en een koffie kostte er maar eventjes 3 euro. Na een uurtje zou de rondrit verder gezet worden. Maar… we waren al een flink stuk over tijd, en we reden terug naar Tielt waar we de gids weer afzetten. En toen ging het richting Vlissegem voor het avondeten.
Avondmaal in de bistro Macarel in Vlissegem
Drie kwartier later dan voorzien arriveerden we in de bistro op de Brugse Baan. We kregen er twee flinke boterhammen, één met kaas en één met hesp en drank naar keuze. Na een lekker etentje en een leuke babbel gingen we de bus op richting Bredene. Tegen 20.15 u. waren we terug in Bredene. Dankzij Yvonne Colpaert – de reisverantwoordelijke, Dirk Declerck – de onmisbare hulp en Cecile Verstraete – de voorzitster, en uiteraard ook de vele medewerkers van Samana, was het een mooie uitstap geweest. Dank je wel!
Karel Fischer