Sfeervolle Duynewake bekoort jong en oud
Op zaterdag 7 juli werd om 16 u. het startschot gegeven voor een zonovergoten editie van de Duynewake. Geen wolkje aan de lucht ondanks het sterke thema ‘Storm voor de stilte’. In de namiddag kwamen in de Klemskerkestraat vooral ouders met hun kinderen langs. Zij vonden hun gading in de workshop ‘tekenen, schilderen en knutselen rond de zee’ met Arte 4. Ze konden naar hartenlust varen met de modelbouwbootjes van Modelbouw Vriendenkring Bredene of mochten zelf reuzezeepbellen blazen. Misschien kwamen ze wel kijken naar de vele kunstwerkjes rond het thema van de Bredense scholen die opgesteld stonden in de straat. De pannenkoek was welgekomen na de inspanning. Ondertussen liep de Visserskapel aardig vol voor de vissersmis om 18 u. Een goeie 300 mensen vierden ingetogen mee tijdens deze viering opgeluisterd door Ocarina. Enkele kinderen brachten zonnebloemen aan ter nagedachtenis van de overleden vissers en zeelieden. Het evangelie van de storm op het meer vormde het leidmotief doorheen de viering en was ook het uitgangspunt van de evocatie die volgde op het strand.
Tegen een decor van wrakhout en vissersnetten hingen 17 blauwe flessen waarin de zonnebloemen gestoken werden. In een eigentijds spektakel werden de stormen in ons leven uitgesproken en uitgedanst. Dit alles werd live uitgevoerd door ‘stemmen’ Hugo, Elke en Enya en de dansers van Dansstudio Severine en Danscompagnie o.l.v. Silke Crombez. De ‘man in het wit’ lag gedurende de storm te slapen op de achtersteven van de boot maar stond halverwege op om deze uiteindelijk te stillen. De stemmetjes in ons hoofd verdwenen en wat volgde was een indrukwekkende ‘stiltedans’ tussen de versteende figuren. Van deze stilte werd gebruikt gemaakt om de zonnebloemen doorheen een erehaag te overhandigen aan de redders die hiermee het nu wel erg snel opkomende water introkken om ze vervolgens aan de golven toe te vertrouwen.
Terug in de Klemskerkestraat werd volop genoten van de sfeer van het ontmoetingsmoment, maar ook van de lekkere vis en de vers gepelde garnaaltjes van de Folkloregroep De Korre. Een bezoekje aan onze 14 meter lange ‘tunnel’ behoorde ook tot de mogelijkheden. Met werk van Dajo Van den Bussche (‘I Don’t Know What Tomorrow Will Bring’) en filmfragmenten uit Philip Glass’ Koyaanisqatsi werd je even ondergedompeld in een sfeer van storm en stilte. Een gezellige setting en het aangename weer zorgden er verder voor dat heel wat mensen bleven ‘plakken’ en zo nog het mooie (folk)optreden van Follia! konden meepikken. Achteraf kregen we van hen het compliment dat de toehoorders indrukwekkend stil waren tijdens hun optreden. Een enkeling had het over ‘stilte voor de storm’, maar die had duidelijk het thema verkeerd begrepen! Onze dank gaat uit naar jullie, bezoekers, en de vele medewerkers vóór of achter de schermen. Tot in 2020!
Johan Vervaeke
Foto’s van het evenement zijn te bekijken via https://photos.app.goo.gl/Y4dUR8Qfm7VMNnDSA