Gewezen medepastoor Roger Lamerand overleden
Na een ziekte van enkele maanden is op vrijdag 16 februari 2018 gewezen medepastoor Roger Lamerand overleden in het AZ St.-Jan te Brugge . Roger was 12 jaar medepastoor op de Sint-Antoniusparochie, van mei 1977 tot oktober 1989. Als ‘volksvriend’ was hij hier geliefd.
Roger Lamerand werd in 1940 geboren in een landbouwgezin in Geluveld. Niets liet toen vermoeden dat hij priester zou worden. Na de voltooiing van de lagere school (tot het achtste leerjaar) ging hij tot aan zijn legerdienst met een leerkontrakt aan de slag bij een bakker. Na zijn legerdienst werkte hij drie jaar als arbeider in een textielfabriek in het Noordfranse Tourcoing. Daar besloot hij priester te worden. In 1964 ging hij dus weer op de schoolbanken zitten, tot hij op 7 juli 1974 tot priester gewijd werd. Na drie jaar medepastoor geweest te zijn in Meulebeke werd hij op 16 mei 1977 aangesteld tot medepastoor op de Sint-Antoniusparochie. Bij zijn aanstelling hier bestond het parochiaal team nog uit vijf mensen: naast Roger Lamerand zelf nog pastoor Andries Vandenbussche, 2 andere medepastoors – Willy Dewulf tot 1979, Jan Denys tot 1981, Johan Allegaert vanaf 1981 – en diaken Walter Haghebaert. Met zijn wilde baard en een schipperspet op het hoofd, nogal ongewoon voor een medepastoor in die tijd, was hij een opvallend figuur en door iedereen gekend. Door zijn opgeruimd karakter en zijn volkse aard (hij was ondermeer een actief lid van wandelclub De Stormvogels en van de Garnaalkruiers) was hij populair, ook bij mensen die de deur van de kerk niet plat liepen.
Na twaalf jaar op de Vuurtorenwijk werd hij op 29 oktober 1989 aangesteld tot pastoor in Slijpe. Daar bleef hij acht jaar. Op 29 december 1997 werd hij benoemd tot aalmoezenier van het AZ Henri Serruys, het OCMW-rusthuis en RVT De Boarebreker in Oostende. Ontelbaar zijn de zieken die hij daar heeft bezocht en opgebeurd, de families die hij er bijstond bij een overlijden… Tot hij, onverwacht, zelf aan de beurt was en een agressieve kanker hem te veel werd.
Bij zijn afscheid van de Sint-Antoniusparochie in 1989 zei hij: “Ik heb mijn roeping echt gevonden toen ik in Noord-Frankrijk werkte tussen de textielarbeiders. De meesten daarvan waren zelden of nooit in een kerk te zien. Ook voor hen ben ik dus priester geworden. Daarom heb ik ook hier steeds geprobeerd herder én vriend te zijn, in naam van Jezus, voor de velen die vreemd zijn in de kerk. Trouwens, ik heb hier veel mensen ontmoet die we de zondag nooit zagen, maar die ook op zoek waren naar God, en die soms ook bleken te bidden. Deze mensen vooral wil ik bedanken voor hun vriendschap.” Roger ten voeten uit…
De uitvaart vindt plaats op vrijdag 23 februari om 10.30 u. in de St.-Franciscuskerk te Oostende.